Stephanie Mertens

Ik mag dan een zomerkindje zijn, mijn favoriete seizoen is toch echt de herfst. Ik houd er van. Ik geniet van de kleuren, paddenstoelen, de frisse lucht, de blaadjes die rond dwarrelen, en het allermeest van het kopje koffie bij de kachel na afloop. Ik geef toe, soms wil ik alleen die kachel, en kijk […]

Inspiratie, het kan zo ongrijpbaar voelen. Het lastige van creatief bezig zijn is, dat inspiratie essentieel is. Ik ken zelf maar al te goed het gevoel van die lege witte pagina. Hoe harder ik probeer te bedenken wat ik wil gaan maken, hoe verder de inspiratie bij me vandaan lijkt te rennen. Met als gevolg

Ik was vroeger een echte prima ballerina. Ik was 5 toen ik voor het eerst in een roze tutu naar ballet ging en ik was meteen verkocht. Ballet, jazz-dance, en later moderne dans vormden jarenlang mijn lust en mijn leven. Ik genoot van de lessen, maar nog veel meer van de voorstellingen die we een

“Het lijkt nergens op. Zie je wel, ik kan het niet!” Gefrustreerd gooit mijn zoontje zijn potloden aan de kant en verfrommelt zijn papier. We zitten samen aan tafel te tekenen, als hij plots in tranen uitbarst. Ik vraag hem wat hij niet goed vindt aan zijn tekening. Zijn antwoord: “Het lijkt niet op die

…maar nog niet door jou! Ik hoor het zo vaak, dat mensen moeite hebben om inspiratie te vinden. Waarschijnlijk herken je het wel. Eindeloos scroll je door Pinterest, op zoek naar het perfecte plaatje voor je idee. Als je dat na lang zoeken eindelijk gevonden hebt, ben je uitgeput en te overweldigd door alles wat

Ik was vandaag wat aan het mijmeren over de afgelopen jaren. Over hoe ik de Stephanie van toen haast niet meer herken. Althans, ik weet wie ze is, maar ik sta inmiddels zo ver bij haar vandaan, dat ik haar niet meer kan voelen. Ik dacht terug aan al het moois dat op mijn pad

Ik had me voorgenomen om vandaag een fantastisch bericht te schrijven. Ik zoek me suf naar de perfecte woorden, de perfecte boodschap. Iets dat de juiste snaar raakt, een verhaal waar jij als lezer echt iets aan hebt. Iets wat je verder helpt. En weet je wat, het lukt me niet. Ik staar naar mijn

Ik begon mijn dag vandaag somber, treurig zelfs. Zonder goed te weten waarom, brandden de tranen in mijn ogen en wilde ik eigenlijk alleen maar onder de dekens kruipen. Mijn man zei me dat ik naar mezelf moest luisteren en moest doen wat ik nodig had. Toch stapte ik, huilend en met grote weerstand, op