Er gebeurt veel in de wereld. Er is onrust en dynamiek op ieder denkbaar vlak: klimaat, gezondheid, humanitair, politiek, economisch en sociaal-maatschappelijk. Grote problemen, zonder eenvoudige oplossingen. En het is heel verleidelijk om op elk van deze gebieden ‘on top’ te blijven, om te willen weten wat er speelt en welke ontwikkelingen er zijn. Maar grote problemen roepen ook grote emoties op. En voor je het door hebt ben je in de valkuil van somberheid getuimeld. Ook ik betrap me er nog regelmatig op dat mijn aandacht opgeslokt wordt door invloeden van buitenaf. Ik word dan strenger voor mezelf, prikkelbaar, angstig en perfectionistisch. Ik zorg minder goed voor mezelf en negeer mijn alarmsignalen.
Normaal gesproken, als ik me goed voel, gebruik ik creativiteit om prikkels te verwerken, emotioneel te ontladen en om mezelf te uiten. Dan geeft het me energie. Maar wanneer somberheid de overhand heeft genomen en ik me laat leiden door prikkels en informatie, werkt het mechanisme niet meer. Dan kom ik niet op gang, en zelfs als ik potlood op papier krijg kom ik niet in de flow en ben ik zo ontevreden over mijn werk dat ik er alleen maar somberder door word.
De les die ik inmiddels heb geleerd is even simpel als verraderlijk ingewikkeld. Want, het enige wat nodig is om deze negatieve spiraal te doorbreken is een moment van stilte.
Wanneer was je voor het laatst stil, echt stil? Ik kan soms urenlang mijn mond houden, maar dat is niet wat ik bedoel. Ik heb het over de stilte zoeken in jezelf, je bewust en actief afsluiten van alle prikkels van buitenaf. Gewoonweg te zitten en niets te doen. Geen boek, geen koffie, geen gesprek, geen creatieve activiteit, geen telefoon en geen Netflix. Alleen jij en de stilte. Je kunt mediteren, maar je kunt ook gewoon mijmeren. Even de tijd nemen om contact te maken met jezelf, te voelen wat er op dat moment in je om gaat. Het voelt wellicht onwennig, en misschien ervaar je wel weerstand of lijkt je hoofd op hol te slaan. Maar, je zult merken dat er na een tijdje ruimte ontstaat voor je dromen, je wensen en je verlangens. Dat je meer ontspannen raakt, door te voelen dat jij er bent. En wie weet komt er inspiratie in je op die je mee kunt nemen je dag in.
Een moment stilte betekent niet dat je je afsluit voor alles wat er gaande is. Integendeel, het geeft je juist de mentale ruimte om je weg te vinden in het woud aan informatie, meningen en emoties. Het betekent dat je naast alle prikkels die je in dat opzicht te verwerken krijgt, ook tijd en ruimte neemt voor jezelf. Zodat je met een heldere, meer objectieve blik kunt kijken. Zodat je echt ‘on top’ kunt blijven, en de complexiteit van de problemen kunt bezien van bovenaf. En zodat je vanuit een constructieve houding je leven kunt leiden en keuzes kunt maken die overeen komen met jouw waarden. Want alleen dan kunnen we de problemen die ons als mensen bezig houden, het hoofd bieden en oplossen. Mensen die in contact zijn met zichzelf, en met datgene wat belangrijk voor ze is (hun waarden), maken keuzes die goed zijn voor hen, voor andere mensen en voor de wereld.